21 Temmuz 2009 Salı

Manolya agacim


Biraz geç kaldım bu resimleri yüklemekte ama bahçemdeki manolya ağacım bu sene muhteşem güzellikte çiçek açmaya devam ediyor. Hala da ağacın üstü çiçek dolu.

Manolya ağacına ve çiçeklerine bayılırım, çok zarif bulurum. Manolya her zaman açmaz, çiçekleri de çok narindir, dokunursanız veya üstüne bir damla bile su değse küser hemen, solar gider. Nazlıdır yani. Ama ah o kokusu, o kokusu bitirir beni. Yanından geçerken bile incecikten dokunur yüreğinize.

Manolya ağacını Robert oğluma çok benzetirim ben nedense. Emek ister, güç açar, fazla zorlamaya gelmez, özen ister. Ama bir açtı mı da güzelliğine, seyretmeye, kokusuna doyum olmaz. Yumuşacık, ipek gibi dökülür bütün güzelliğiyle. Sakınmadan salar bütün gücüyle rayihasını. Kocaman açar yüreğini.



14 Temmuz 2009 Salı