11 Kasım 2013 Pazartesi

ogretmenlere notlar

ÖĞRETMENLERE NOTLAR

Bu yazıyı okuyorsanız sınıfınızda bir Down sendromlu öğrenciniz var ve ona nasıl destek olabileceğinizi düşünecek kadar ilgili bir öğretmensiniz demektir. Öğrenciniz adına en içten teşekkürlerimizi kabul edin lütfen.

Size harika bir haberimiz var; DS'lu çocuklar genel olarak çok başarılı birer kaynaştırma öğrencisi olurlar. Pozitif ve uyumlu kişilikleri ile sınıflarının ayrılmaz bir parçası olurlar. Tabii ki burada esas görev rol model olarak öğretmene düşüyor. 




DS'lu çocuklarımız görsel ve somut öğrenirler, yani aslında çocukların çoğu gibi. Ama bazı ipuçları verebiliriz elbette ki;

§  Çalışmalarınızı mümkün olduğunca görsel araçlarla yapınız.

§  Komut verirken yapılacak eylemi aşamalarına bölünüz ve her bir adımı tek seferde yaptırınız. Zaman içinde peşpeşe iki, üç, dört... işitsel komut ekleyerek uzatınız. 

§  Önce dikkatini çekip, gözlerinize baktığından emin olup komut veriniz. (Büyük çoğunluğu görme ve işitme sorunu yasar, bu muayenelerinin yapılmış olduğundan emin olunuz veya aileden talep ediniz). 

§  Diğer çocukların onu bebekleştirmesine izin vermeyiniz. 

§  Becerilerini on plana çıkartınız, görünür olmasını sağlayınız. 

§  Alıcı dili seviyesinde eğitim veriniz, konuşma dilinin geriliği sizi yanıltmasın. 

§  Diğer velilerinize sınıf içinde özel bir öğrenci olmasından mutlu olduğunuzu çünkü bunun aslında tüm sınıf ve tüm çocuklar için insani değerleri içselleştirme yolunda çok büyük bir fırsat olduğunu ve çocuklarının böyle bir sınıf arkadaşı olduğu için şanslı oldukları mesajını veriniz ve bu linkteki yazıyı basıp dağıtınız.  http://www.gunbilgin.com/2008/03/arkadalii-beslemek-doallikla.html?m=1

§  Her çocuk kendi hızında öğrenir, bu çocuk da kendi hızında öğrenecek, alan tanıyınız ancak "öğrenilmiş çaresizlik" durumu yaratmayınız. Yani ona yardim etmeye hazır arkadaşlarının varlığının yarattığı duygu ile "o yapamaz, dur yardim edeyim" noktasına hemen gelmeyiniz. Bırakın denesin, deneyerek öğrenecek ama sürekli başarısız olmasına da izin vermeyiniz, yılgınlık yaratır. 

§  Ds’lu çocuklar çok iyi birer taklitçidir yani çevrelerindeki davranışları taklit ederler, yanında kendi yaşında, iyi rol modeller olmasına gayret ediniz. 

§  Öğreteceğiniz şeyi küçük adımlara bölünüz ve her bir adımı sırayla öğretiniz. 

§  Artan destek prensibiyle hareket ediniz. Yani; amacımız bağımsız yapması, olmuyorsa bir arkadaşının destek olması, olmuyorsa bir yetişkinin destek olması, olmuyorsa onun yerine yapılması.

§  Aileden ve/veya gittiği özel egitim merkezi uzmanlarından destek aliniz. Biz de her zaman destek olmaya hazırız. Bize ulaşınız ds@downturkiye.com . Web sitemizde (www.downturkiye.com) ve benim blogumda (www.gunbilgin.com) pek çok yazı var, inceleyebilirsiniz.

§  Aşağıdaki yazıyı okuyunuz ve aileye de okutunuz. http://www.gunbilgin.com/2008/02/daha-dn-annemizin.html?m=1

§  Onun da yaramazlık, huysuzluk yapacağı anlar olabilir, ondan diğer çocuklardan beklemediğiniz üstün davranış seviyesini beklemeyin. Her sorunu hemen Ds’na bağlamayın, unutmayın öğrenciniz ilk ve esas olarak bir çocuk.

§  Ve en önemlisi unutmayınız ve diğer velilere de unutturmayınız ki bu öğrencinizin de, en az sıra arkadaşı kadar, kendisi için en uygun ve en faydalı olan yerde yani mahallesinin okulunda, arkadaşlarıyla beraber okuma, eğitim alma ve toplumun bir parçası olma hakkı var.

Bizler her zaman yanınızdayız. Bu güzel yaklaşımınızın verdiği hislerle size en içten sevgi ve saygılarımı gönderiyorum, harika bir öğretmensiniz, umarım çoğalırsınız. 

Sevgilerimle 

Gün Bilgin
2012